نامه و صدای فرزاد کمانگر، معلم و فعال حقوق بشر کرد که در 19 اردیبهشت سال 89 در زندان اوین توسط حکومت ایران بیگناه به دار آویخته شد. این نامه یکسال پس از اعدام وی منتشر میشود، خود وی در مقدمه این نامه میگوید :
اواخر شهریورماه 86، شعبه 30 دادگاه انقلاب تهران در خصوص رسیدگی به پرونده ام عدم صلاحیت اعلام کرده بود، بنابراین به سنندج منتقل شدم و نزدیک دوماه در انجا ماندم. مسئو ل بازداشتگاه آدمی حدودا 50 ساله وبیماری روانی بود که از آزار زندانیان لذت می برد. بارها بدون هیچ دلیلی به کمک دو نگهبان دیگر مرا مورد ضرب وشتم قرارمیداد روزی به علت شدت ضربات مشت و لگد صورتم کبود وخونین شده بود و فک و دندانهایم اسیب دید، همان شب صدای عروسی را در اطراف بازداشتگاه می شنیدم و این مطلب زائیده حال وهوای همان شب است که زنده یاد نادر محمدی نیز در سلول همجوارمن بود.
یادمان فرزاد کمانگر
farzadkamangar.org
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر